Σε ελεύθερο κείμενο το βίντεο
Υπάρχει μια μεγάλη κρίση στην υγεία σήμερα σε σχέση με την έλλειψη οργάνων Γεγονός είναι ότι ζούμε περισσότερο. Η Ιατρική έχει καταφέρει να μας κάνει να ζούμε περισσότερο. Και το πρόβλημα είναι οτι καθώς μεγαλώνουμε τα όργανα μας τείνουν να καταστρέφονται. Έτσι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν αρκετά όργανα διαθέσιμα Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία 10 χρόνια ο αριθμός των ασθενών που χρειάζονται κάποιο όργανο έχει διπλασιαστεί όταν την ίδια στιγμή ο πραγματικός αριθμός των μεταμοσχεύσεων έχει αυξηθεί ελάχιστα. Έτσι αυτό το γεγονός έχει προκαλέσει σήμερα κρίση στη δημόσια υγεία.
Εδώ είναι που εμπλέκεται αυτό το πεδίο που ονομάζουμε αναγεννητική ιατρική. Στην πραγματικότητα πρόκειται για πολλούς διαφορετικούς τομείς. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις, πρωτεϊνικά ικριώματα, βιοϋλικά -- είναι σαν ένα κομμάτι από τη μπλούζα ή το πουκάμισό σας -- αλλά ειδικά υλικά τα οποία μπορείς να εμφυτεύσεις στους ασθενείς και θα βοηθήσουν στην αναγέννηση των ιστών. Ή μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μόνο κύτταρα, είτε τα δικά σας κύτταρα είτε διαφορετικούς πληθυσμούς βλαστοκυττάρων. Ή μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και τα δύο μπορούμε, στην πραγματικότητα, να χρησιμοποιήσουμε βιοϋλικά και κύτταρα μαζί. Και αυτό είναι το πεδίο εφαρμογής μέχρι σήμερα.
Αλλά δεν είναι ένα καινούργιο πεδίο. Ενδιαφέρον έχει αυτό το βιβλίο το οποίο δημοσιεύθηκε το 1938. Ο τίτλος του είναι "Η Καλλιέργεια των Οργάνων" Ο πρώτος συγγραφέας, Αλέξις Καρέλ, κάτοχος βραβείου Nόμπελ, επινόησε κάποιες από τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα για τη συρραφή αιμοφόρων αγγείων. Και κάποια από τα μοσχεύματα αιμοφόρων αγγείων που χρησιμοποιούμε σήμερα στην πραγματικότητα σχεδιάστηκαν από τον Αλέξις. Αλλά θα ήθελα να προσέξετε τον συνσυγγραφέα του: Τσαρλς Λίντμπεργκ. Είναι ο ίδιος Τσαρλς Λίντμπεργκ ο οποίος πέρασε την υπόλοιπη ζωή του δουλεύοντας με τον Αλέξις στο Ινστιτούτο Ροκφέλερ στη Νέα Υόρκη στον τομέα της καλλιέργειας οργάνων.
Επομένως αν το πεδίο υπάρχει τόσο καιρό γιατί υπάρχει τόσο μικρή κλινική πρόοοδος; Και αυτό πράγματι έχει να κάνει με πολλές διαφορετικές προκλήσεις. Αλλά αν θέλουμε να επισημάνουμε τρεις προκλήσεις, η πρώτη είναι ο σχεδιασμός των υλικών που θα μπορούσαν να μπουν στο σώμα και να λειτουργήσουν μακροπρόθεσμα. Και με τη σύγχρονη πρόοδο, μπορούμε να το κάνουμε αρκετά εύκολα. Η δεύτερη πρόκληση ήταν τα κύτταρα. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε αρκετά από τα κύτταρά να καλλιεργούνται έξω από σώμα. Τα τελευταία 20 χρόνια, βασικά το καταφέραμε. Πολλοί επιστήμονες μπορούν τώρα να καλλιεργούν διάφορους κυτταρικούς τύπους -- συν το ότι πλέον έχουμε βλαστοκύτταρα. Αλλά ακόμα και τώρα, εν έτει 2011, υπάρχουν ακόμα ορισμένα κύτταρα τα οποία απλά δεν μπορούμε να τα καλλιεργήσουμε από τον ασθενή. Ηπατικά κύτταρα, νευρικά κύτταρα, παγκρεατικά κύτταρα -- δεν μπορούμε να τα καλλιεργήσουμε ακόμα και σήμερα. Και η τρίτη πρόκληση είναι η αγγείωση, η πραγματική παροχή του αίματος που θα επιτρέψει την επιβίωση αυτών των οργάνων ή ιστών αφού τα αναγεννήσουμε.
Επομένως μπορούμε πράγματι να χρησιμοποιήσουμε βιοϋλικά πια. Αυτό είναι ένα βιοϋλικό. Μπορούμε να τα υφάνουμε, να τα πλέξουμε, ή μπορούμε να τα κάνουμε όπως βλέπετε εδώ. Αυτό είναι σαν μια μηχανή που φτιάχνει μαλλί της γριάς. Είδατε το σπρέι να μπαίνει. Είναι σαν τις ίνες στο μαλλί της γριάς που δημιουργούν αυτή τη δομή, αυτή τη σωληνοειδή δομή, που αποτελεί ένα βιοϋλικό το οποίο μπορούμε στη συνέχεια να χρησιμοποιήσουμε για να βοηθήσουμε το σώμα να αναγεννηθεί χρησιμοποιώντας τα ίδια του τα κύτταρα για να το καταφέρουμε. Και αυτό είναι ακριβώς αυτό που κάναμε εδώ.
Αυτός είναι ένας ασθενής που εμφανίστηκε με ένα νεκρό όργανο, και στη συνέχεια δημιουργήσαμε ένα από αυτά τα έξυπνα βιοϋλικά, και έπειτα χρησιμοποιήσαμε αυτό το έξυπνο βιοϋλικό για να αντικαταστήσουμε και να επιδιορθώσουμε τη δομή αυτού του ασθενούς. Αυτό που κάναμε ήταν ότι στην πραγματικότητα χρησιμοποιήσαμε το βιοϋλικό ως γέφυρα έτσι ώστε τα κύτταρα στο όργανο να μπορέσουν να "κινηθούν" πάνω σε αυτή τη γέφυρα και να βοηθήσουν να γεφυρωθεί το χάσμα και να αναγεννηθεί αυτός ο ιστός. Και βλέπετε αυτόν τον ασθενή τώρα, έξι μήνες μετά, με μια ακτινογραφία που δείχνει τον αναγεννημένο ιστό, ο οποίος έχει αναγεννηθεί πλήρως, όταν αναλύεται στο μικροσκόπιο. Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε μόνο κύτταρα. Αυτά είναι κύτταρα που πήραμε. Είναι βλαστοκύτταρα που δημιουργούμε από συγκεκριμένες πηγές, και μπορούμε να τα κατευθύνουμε να γίνουν καρδιακά κύτταρα. Και αρχίζουν να πάλλονται στην καλλιέργεια. Επομένως ξέρουν τι να κάνουν. Τα κύτταρα, γενετικά, ξέρουν τι να κάνουν, και αρχίζουν να πάλλονται μαζί. Έτσι σήμερα, πολλές κλινικές δοκιμές χρησιμοποιούν διαφορετικά είδη βλαστοκυττάρων για καρδιοπάθειες. Τώρα βρίσκονται ήδη σε ασθενείς.
Ή αν πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε μεγαλύτερες δομές για να αντικαταστήσουμε μεγαλύτερες δομές, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα ίδια τα κύτταρα του ασθενή, ή κάποιον πληθυσμό κυτταρων, και τα βιοϋλικά, τα ικριώματα, μαζί. Άρα η γενική ιδέα είναι ότι αν πράγματι έχεις ένα νεκρό ή τραυματισμένο όργανο, παίρνουμε ένα πολύ μικρό κομμάτι από αυτόν τον ιστό μικρότερο σε μέγεθος από μισό γραμματόσημο. Στη συνέχεια διαχωρίζουμε τα κύτταρα, καλλιεργούμε τα κύτταρα έξω από το σώμα. Έπειτα παίρνουμε ένα ικρίωμα, ένα βιοϋλικό, το οποίο και πάλι μοιάζει με ένα κομμάτι από τη μπλούζα ή το πουκάμισό σας. Στη συνέχεια σχηματοποιούμε το υλικό, και στη συνέχεια χρησιμοποιούμε τα κύτταρα για να καλύψουμε το υλικό ένα στρώμα τη φορά -- θα λέγαμε ότι μοιάζει με το ψήσιμο ενός κέικ με στρώσεις. Στη συνέχεια το τοποθετούμε σε μια συσκευή που μοιάζει με φούρνο και μπορούμε να δημιουργήσουμε αυτή τη δομή και να την εξάγουμε. Αυτό είναι μια καρδιακή βαλβίδα την οποία κατασκευάσαμε. Και εδώ μπορείτε να δείτε, έχουμε τη δομή μιας καρδιακής βαλβίδας την οποία έχουμε σπείρει με κύτταρα, και μετά τη βάζουμε σε λειτουργία. Επομένως βλέπετε τα φύλλα να ανοίγουν και να κλείνουν -- αυτής της καρδιακής βαλβίδας που τώρα χρησιμοποιείται πειραματικά στην προσπάθεια για περαιτέρω έρευνες.
Μια άλλη τεχνολογία που έχουμε χρησιμοποιήσει σε ασθενείς περιλαμβάνει ουροδόχους κύστεις. Παίρνουμε ένα πολύ μικρό κομμάτι από την κύστη του ασθενή -- μικρότερο σε μέγεθος από μισό γραμματόσημο. Στη συνέχεια καλλιεργούμε τα κύτταρα έξω από το σώμα, παίρνουμε το ικρίωμα, καλύπτουμε το ικρίωμα με τα κύτταρα -- τα ίδια τα κύτταρα του ασθενή, δύο διαφορετικούς κυτταρικούς τύπους. Μετά τα βάζουμε σε αυτή τη συσκευή που μοιάζει με φούρνο. Έχει τις ίδιες συνθήκες με το ανθρώπινο σώμα -- 35 βαθμοί Κελσίου, 95% οξυγόνο. Λίγες εβδομάδες αργότερα, έχετε το κατασκευασμένο όργανό σας το οποίο μπορούμε να εμφυτεύσουμε και πάλι στον ασθενή. Για αυτούς τους συγκεκριμένους ασθενείς, στην πραγματικότητα απλώς συρράπτουμε αυτά τα υλικά. Χρησιμοποιούμε ανάλυση τρισδιάστατης απεικόνισης, αλλά στην πραγματικότητα δημιουργήσαμε αυτά τα βιοϋλικά στο χέρι.
Αλλά τώρα έχουμε καλύτερους τρόπους να δημιουργούμε αυτές τις δομές με τα κύτταρα. Χρησιμοποιούμε τώρα μερικούς τύπους τεχνολογίας, όταν πρόκειται για συμπαγή όργανα, για παράδειγμα, όπως το ήπαρ, αυτό που κάνουμε είναι ότι παίρνουμε απορριφθέντα ήπατα. Όπως ξέρετε, πολλά όργανα απορρίπτονται, δεν χρησιμοποιούνται. Επομένως μπορούμε να πάρουμε αυτές τις ηπατικές δομές, που δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν, και έπειτα τις τοποθετούμε σε μια δομή που μοιάζει με πλυντήριο η οποία θα επιτρέψει στα κύτταρα να αποπλυθούν. Δυο εβδομάδες αργότερα, έχουμε κάτι που μοιάζει με συκώτι. Μπορεί να θεωρηθεί ήπαρ, αλλά δεν έχει καθόλου κύτταρα, είναι απλά ένας ηπατικός σκελετός. Και έπειτα μπορούμε να διαποτίσουμε ξανά το ήπαρ με κύτταρα, διατηρώντας το αγγειακό δένδρο. Επομένως στην πραγματικότητα πρώτα διαποτίζουμε το αγγειακό δένδρο με τα ίδια τα αγγειακά κύτταρα του ασθενή, και έπειτα διεισδύουμε στο παρέγχυμα με τα ηπατικά κύτταρα. Και τώρα είμαστε σε θέση να δείξουμε τη δημιουργία ανθρώπινου ηπατικού ιστού μόλις τον προηγούμενο μήνα χρησιμοποιώντας αυτή την τεχνολογία.
Μια άλλη τεχνολογία που έχουμε χρησιμοποιήσει είναι αυτή της εκτύπωσης. Αυτό είναι ένας επιτραπέζιος εκτυπωτής ψεκασμού, αλλά αντί για μελάνι, χρησιμοποιούμε κύτταρα. Και εδώ μπορείτε να δείτε την κεφαλή εκτύπωσης να περνάει και να εκτυπώνει αυτή τη δομή, και χρειάζονται περίπου 40 λεπτά για την εκτύπωση αυτής της δομής. Και υπάρχει ένας τρισδιάστατος "ανελκυστήρας" που στη συνέχεια κατεβαίνει ένα στρώμα τη φορά κάθε φορά που περνάει η κεφαλή εκτύπωσης. Και τελικά είμαστε σε θέση να πάρουμε αυτή τη δομή. Μπορούμε να βγάλουμε αυτή τη δομή από τον εκτυπωτή και να την εμφυτεύσουμε. Και αυτό είναι ένα κομμάτι οστού το οποίο θα σας δείξω σε αυτή τη διαφάνεια το οποίο δημιουργήθηκε με έναν επιτραπέζιο εκτυπωτή και εμφυτεύτηκε όπως βλέπετε εδώ. Αυτό ήταν εξ ολοκλήρου νέο οστό που εμφυτεύτηκε χρησιμοποιώντας αυτές τις τεχνικές.
Μια άλλη πιο εξελιγμένη τεχνολογία την οποία δοκιμάζουμε τώρα, η επόμενη γενιά της τεχνολογίας, είναι πιο εξελιγμένοι εκτυπωτές. Αυτός ο συγκεκριμένος εκτυπωτής που σχεδιάζουμε τώρα μας επιτρέπει να τυπώνουμε πάνω στον ασθενή. Επομένως αυτό που βλέπετε εδώ -- ξέρω ακούγεται περίεργο, αλλά έτσι δουλεύει. Επειδή στην πραγματικότητα, αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να έχουμε τον ασθενή στο κρεβάτι με το τραύμα, και χρησιμοποιώντας ένα σκάνερ, βασικά σαν επίπεδο σκάνερ. Αυτό είναι που βλέπετε εδώ στα δεξιά, βλέπετε μια τεχνολογία σκάνερ που αρχικά σκανάρει το τραύμα στον ασθενή και μετά επανέρχεται με τις κεφαλές εκτύπωσης εκτυπώνοντας τα στρώματα που απαιτούνται πάνω στους ίδιους τους ασθενείς.
Να πώς δουλεύει. Εδώ το σκάνερ περνάει σκανάροντας το τραύμα. Αφού έχει σκαναριστεί, στέλνει πληροφορίες στα σωστά κυτταρικά στρώματα εκεί όπου χρειάζεται. Και τώρα θα δείτε εδώ μια επίδειξη αυτού σε ένα αντιπροσωπευτικό τραύμα. Και στην πραγματικότητα το κάνουμε με ένα τζελ, έτσι ώστε μπορείτε να σηκώσουμε το υλικό gel. Επομένως από τη στιγμή που αυτά τα κύτταρα είναι στον ασθενή θα κολλήσουν εκεί που χρειάζεται να βρίσκονται. Και αυτό είναι μια νέα τεχνολογία ακόμα υπό εξέλιξη.
Και επίσης δουλεύουμε πάνω σε πιο εξελιγμένους εκτυπωτές. Επειδή στην πραγματικότητα, η μεγαλύτερή μας πρόκληση είναι τα συμπαγή όργανα. Δεν ξέρω αν το συνειδητοποιείτε, αλλά το 90% των ασθενών στις λίστες μεταμοσχεύσεων στην πραγματικότητα περιμένουν ένα νεφρό. Ασθενείς πεθαίνουν καθημερινά επειδή δεν έχουμε αρκετά από αυτά τα όργανα. Επομένως αυτή είναι μεγαλύτερη πρόκληση -- μεγάλα όργανα με αγγεία, μεγάλη παροχή αιμοφόρων αγγείων, πολλά κύτταρα. Επομένως η στρατηγική εδώ είναι -- αυτό είναι μια αξονική τομογραφία, μια ακτινογραφία -- και προχωράμε στρώμα με στρώμα, χρησιμοποιώντας ανάλυση μορφομετρικής απεικόνισης και τρισδιάστατη επαναδόμηση για να φτάσουμε στα νεφρά αυτών των ασθενών. Στη συνέχεια είμαστε σε θέση να τα απεικονίσουμε, να κάνουμε περιστροφή 360 μοιρών για να αναλύσουμε το νεφρό στα πλήρη ογκομετρικά χαρακτηριστικά του, και στη συνέχεια μπορούμε να πάρουμε αυτή την πληροφορία και μετά να τη σκανάρουμε σε μια εκτυπωμένη ψηφιακή μορφή. Επομένως πηγαίνουμε στρώμα με στρώμα μέσα στο όργανο, αναλύοντας κάθε στρώμα καθώς διαπερνούμε το όργανο. Και μετά μπορούμε να στείλουμε αυτή την πληροφορία, όπως βλέπετε εδώ, μέσω του υπολογιστή και να σχεδιάσουμε το όργανο για τον ασθενή. Αυτό δείχνει το συγκεκριμένο εκτυπωτή. Και αυτό δείχνει αυτή την εκτύπωση.
Στην πραγματικότητα, έχουμε τον εκτυπωτή ακριβώς εδώ. Επομένως καθώς μιλάμε σήμερα, μπορείτε να δείτε τον εκτυπωτή εδώ πίσω στο παρασκήνιο. Αυτός είναι ο πραγματικός εκτυπωτής αυτή τη στιγμή, και εκτυπώνει αυτή τη δομή νεφρού που βλέπετε εδώ. Χρειάζονται περίπου επτά ώρες για να εκτυπωθεί ένα νεφρό, οπότε ήδη λειτουργεί περίπου τρεις ώρες. Και ο Δρ. Κανγκ θα έρθει τώρα στη σκηνή, και θα σας δείξουμε ένα από αυτά τα νεφρά που εκτυπώσαμε λίγο νωρίτερα σήμερα. Θα φορέσω γάντια. Ευχαριστώ. Πηγαίνω προς τα πίσω. Λοιπόν, αυτά τα γάντια είναι λίγο μικρά για μένα, αλλά να. Μπορείτε πράγματι να δείτε αυτό το νεφρό όπως εκτυπώθηκε νωρίτερα σήμερα.
(Χειροκρότημα)
Έχει κάποια συνοχή. Αυτός είναι ο Δρ. Κανγκ που εργάζεται με εμάς σε αυτό το πρόγραμμα, και μέλος της ομάδας μας. Ευχαριστώ, Δρ. Κανγκ. Το εκτιμώ.
(Χειροκρότημα)
Επομένως αυτό είναι πράγματι μια νέα γενιά. Αυτός είναι ο εκτυπωτής που βλέπετε εδώ στη σκηνή. Και αυτή είναι μια νέα τεχνολογία πάνω στην οποία δουλεύουμε τώρα. Στην πραγματικότητα, ασχολούμαστε με αυτό πολύ καιρό. Θα μοιραστώ μαζί σας ένα βίντεο σχετικά με την τεχνολογία που έχουμε εφαρμόσει σε ασθενείς εδώ και κάποιο καιρό.
Πρόκειται για ένα πολύ σύντομο βίντεο -- περίπου μόνο 30 δευτερόλεπτα -- ενός ασθενή που έλαβε ένα όργανο.
(Βίντεο) Λουκ Μασέλα: Ήμουν πραγματικά άρρωστος. Με το ζόρι σηκωνόμουν από το κρεβάτι. Δεν πήγαινα σχολείο. Ήμουν αρκετά δυστυχισμένος. Δεν μπορούσα να βγω έξω και να παίξω μπάσκετ στο διάλειμμα χωρίς να αισθανθώ ότι είμαι έτοιμος να λιποθυμήσω όταν ξαναπήγαινα μέσα. Αισθανόμουν τόσο άρρωστος. Αντιμετώπιζα βασικά μια ζωή διαρκούς αιμοκάθαρσης, και δεν θέλω καν να σκεφτώ πώς θα ήταν η ζωή μου αν ήταν χρειαζόταν να το κάνω αυτό. Έτσι μετά την εγχείρηση, η ζωή έγινε πολύ καλύτερη για μένα. Μπορούσα να κάνω περισσότερα πράγματα. Μπορούσα να κάνω πάλη στο γυμνάσιο. Έγινα αρχηγός της ομάδας και αυτό ήταν σπουδαίο. Μπορούσα να είμαι ένα κανονικό παιδί με τους φίλους μου. Και επειδή χρησιμοποίησαν τα δικά μου κύτταρα για να φτιάξουν αυτή την κύστη, αυτή θα με συντροφεύει. Την έχω για όλη μου τη ζωή, έτσι είμαι μια χαρά.
(Χειροκρότημα)
Χουάν Ενρίκεζ: Αυτά τα πειράματα μερικές φορές δουλεύουν, και είναι πολύ όμορφο όταν συμβαίνει. Λουκ, έλα πάνω σε παρακαλώ.
(Χειροκρότημα)
Λοιπόν Λουκ, πριν από χθες, πότε είδες τον Τόνι τελευταία φορά;
ΛΜ: Πριν 10 χρόνια, όταν εγχειρίστηκα -- και είναι πολύ ωραία που τον βλέπω.
(Γέλια)
(Χειροκρότημα)
ΧΕ: Πες μας μερικά πράγματα για το τι κάνεις.
ΛΜ: Λοιπόν τώρα είμαι στο κολλέγιο στο Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ. Είμαι δευτεροετής και σπουδάζω επικοινωνίες, τηλεόραση και ΜΜΕ. Και βασικά προσπαθώ να ζω σαν ένα κανονικό παιδί, πράγμα που πάντα ήθελα μεγαλώνοντας. Αλλά ήταν δύσκολο να το κάνω όταν γεννήθηκα με δισχιδή ράχη. και τα νεφρά και η ουροδόχος κύστη μου δε δούλευαν. Έκανα περίπου 16 εγχειρήσεις, και φαινόταν αδύνατο να το κάνω όταν ήμουν με νεφρική ανεπάρκεια στα 10. Και η ευκαιρία για αυτή την εγχείρηση παρουσιάστηκε και βασικά με έκανε αυτό που είμαι σήμερα και έσωσε τη ζωή μου.
(Χειροκρότημα)
ΧΕ: Και ο Τόνι έχει κάνει εκατοντάδες τέτοιες;
ΛΜ: Απ'όσο ξέρω, δουλεύει πραγματικά σκληρά στο εργαστήριό του και βρίσκει τρελά πράγματα. Ξέρω ότι ήμουν ένας από τους πρώτους δέκα ανθρώπους που έκαναν αυτή την εγχείρηση Και όταν ήμουν 10, δεν συνειδητοποίησα πόσο εκπληκτικό ήταν αυτό. Ήμουν ένα παιδάκι, και έλεγα "Ναι. Θα το κάνω. Θα κάνω την εγχείρηση." (Γέλια) Το μόνο που ήθελα ήταν να καλυτερέψω, και δεν συνειδητοποίησα πόσο εκπληκτικό ήταν μέχρι τώρα που είμαι μεγαλύτερος και βλέπω τα εκπληκτικά πράγματα που κάνει.
Όταν δέχτηκες αυτό το τηλεφώνημα από το πουθενά -- ο Τόνι είναι πραγματικά ντροπαλός, και χρειάστηκε πολλή προσπάθεια να πείσουμε κάποιον τόσο σεμνό όσο ο Τόνι να μας επιτρέψει να φέρουμε το Λουκ. Λοιπόν Λουκ, πηγαίνεις στους καθητητές σου που διδάσκουν επικοινωνίες -- σπουδάζεις επικοινωνίες -- και τους ζητάς άδεια να έρθεις στο ΤΕD, που μάλλον έχει κάποια σχέση με τις επικοινωνίες, και ποια ήταν η αντίδρασή τους;
ΛΜ: Οι περισσότεροι καθηγητές μου ενθουσιάστηκαν, και είπαν " Φέρε φωτογραφίες και δείξε μου τα βίντεο στο διαδίκτυο," και "χαίρομαι για σένα." Υπήρξαν κανα δυο που ήταν λίγο πεισματάρηδες, αλλά έπρεπε να τους μιλήσω. Τους τράβηξα παράμερα.
Χε: Λοιπόν, είναι τιμή και προνόμιο που σε συνάντησα. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ. (ΛΜ: Σε ευχαριστώ πάρα πολύ.)
ΧΕ: Σε ευχαριστώ, Τόνι.
(Χειροκρότημα)
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου